In deze dienst ging het over dromen die we hebben. Dromen die uitkomen en dromen die we wellicht ons leven lang blijven koesteren. Er zijn ook voorspellende dromen en dromen die bevestigen dat je als het ware op de goede weg bent. Nu had ik zo’n kleine 20 jaar geleden de droom om bij de cantorij te mogen zingen. Als ik hen hoorde zingen had ik het verlangen om daar ook bij te horen.
Op zondag 14 november 1993 trok ik de stoute schoenen aan. Ik belde eerst naar Irene Hoogstraten om haar te polsen en daarna meteen naar Ria van Mourik. Zij zei dat ik maandag, de volgende dag dus welkom was op de repetitie. Ik voelde mij erg blij en opgelucht dat ik de ‘stap’ genomen had, temeer daar ik mij de laatste tijd nogal somber voelde.

Ik ging dus ’s avonds heel voldaan slapen en kreeg toen tegen de ochtend de volgende droom:
Ik stond met Toon in de keuken en ik keek naar de fruitschaal, waarop ook een paar eieren lagen. Plotseling zag ik één ei bewegen en het leek wel of de schaal van binnenuit kapot werd gemaakt.
Ik pakte het ei daarop in mijn handen en ik zag tot mijn verbazing dat er een vogeltje in zat. Het was druk bezig om zich van de schaal te ontdoen en ik begon voorzichtig mee te helpen. Na een tijdje hield ik een kaal pasgeboren vogeltje in mijn handen en ik voelde mij er heel verantwoordelijk voor.
Dit diertje moest hoe dan ook blijven leven. Ik zou aan buren, die een volière hadden gauw gaan vragen hoe ik dit vogeltje moest verzorgen.

Ondertussen koesterde ik het diertje in mijn handen en toen ik er na een tijdje weer naar wilde kijken en mijn handen opende, wist ik niet wat ik zag. Het vogeltje was in korte tijd uitgegroeid tot een schitterend wollig diertje en getooid in een indrukwekkend mooi jasje. Ik had nog nooit zo’n veelkleurige verenpracht gezien. En wat gaf het een warmte af in mijn handen. Daarna werd ik meteen wakker.
Hoewel ik de droom inmiddels jaren geleden gehad of eigenlijk moet ik zeggen ‘beleefd’ heb, maakt het mij nog altijd heel blij wanneer ik er aan terug denk. Het maakte mij destijds duidelijk dat de keuze voor de cantorij een hele goede keuze was en dat zou later ook blijken.

Janny Huntelerslag-van Geenen